opowiadania kryminalne, Najnowsze wpisy, wpisy, strona 16

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
30	31	01	02	03	04	05
06	07	08	09	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	01	02	03	04	05

Najnowsze wpisy, strona 16

   Wychodząc z mieszkania Anna podjęła decyzję, aby pojechać do domu babci Agnieszki, która nie żyła już od prawie siedmiu lat. Anna nie wiedziała, że babcia jej koleżanki sprzedała swój dom tuż przed śmiercią jakimś obcym ludziom.
Zastanawiała się nad motywem jej działania. Po chwili doszła do wniosku, że ona tak naprawdę robiła to wszystko dla swojej wnuczki.
Zatrzymawszy się przed domem zauważyli, że na podwórku stoją stare Polonezy Caro i jeden odrestaurowany Trabant. Dominik trochę był przestraszony, ale nie dawał tego po sobie poznać. Z kolei Anna była zdecydowana, aby wejść tam i dowiedzieć się czegoś na temat przeszłości tego domostwa.
- Co Dominik ? - zapytała Anna. - Pękasz ?
- Ja ? Wydaje ci się. - odrzekł Dominik. - Po prostu nie wiem, po co tutaj przyjechaliśmy.
- Ja nie mogę,..... ale ty jesteś niedomyślny. - powiedziała z irytacją Anna. - Muszę dowiedzieć się kto zabił Agnieszkę i czy nie jest w to zamieszany ktoś z tego domu, dlatego tu przyjechaliśmy.

   Dominik nie chciał już denerwować Anny, dlatego przez kilka minut nie odzywał się. Zaczął przeglądać swój telefon, ale nie mógł się powstrzymać. W końcu zapytał jej wprost i prosto z mostu.
- Co robiłaś w przeszłości ?
- Byłam kasjerką w sklepie, a czemu pytasz ?
- Aaa tak po prostu. Znałaś Agnieszkę ?
- No tak, Powiesz w końcu o co ci chodzi ?
- Chcę dowiedzieć się czy wiedziałaś może coś o jej wrogach.
Anna nic nie odpowiedziała i to dało Dominikowi do myślenia. Ona będąc niemniej ciekawska zadała mu pytanie o jego przeszłość.
- A ty ?
- Co ja ?
- No co robiłeś w przeszłości ?
- Prowadziłem bloga.
- Ooo, a o czym ?
- Zamieszczałem tam opowiadania o różnej tematyce.
- Zapukaj do drzwi - powiedziała Anna.

     Dominik niechętnie, ale zrobił to. Wiedział, że jeśli sprzeciwi się Annie będzie tego żałować. W domu nikogo nie było, więc weszli do środka. Rozejrzeli się, ale nic nie znaleźli. Anna wiedziała, że w tym domu babcia Agnieszki miała wiele starych PRL-owskich rzeczy i chciała to czym prędzej sprawdzić.

   Annie nie dawało spokoju to, co widziała ostatnim razem i zaczęła zastanawiać się nad motywem działania Remigiusza. Jej kolega, z którym prowadziła prywatne śledztwo nie zamierzał patrzeć na to bezczynnie.
Znalazł na profilu Agnieszki zdjęcie kartki z kalendarza, na której była data 22 listopada poprzedniego roku.
Pokazał to Annie, a ona od razu zaczęła przeglądać swój profil i wiadomości, które pisała z koleżanką.

   Sprawdzała bardzo dokładnie, ale nic nie mogła znaleźć. Postanowiła przejrzeć to, co już zgromadziła i nie mogła uwierzyć własnym oczom.
Akurat w tej chwili trzymała w ręku rękopis pewnej wiadomości, którą kiedyś dostała od swojego znajomego z osiedla i na niej też była ta sama data, która była na zdjęciu.
To było dla młodej kobiety zastanawiające do tego stopnia, że zaczęła przeglądać swój kalendarz, który miała zawsze przy sobie w plecaku.
- Dziwne... - zaczęła Anna. - Ja wtedy byłam na warsztatach w pracy i nie spotkałam się z Agnieszką.
- Może ten twój znajomy spotkał się z nią.
- Poczekaj, zadzwonię do niego.

   W chwili wykonywania połączenia Anna czuła jak serce waliło jej w klatce piersiowej. Nie wiedziała jakiej odpowiedzi spodziewać się po tym jak zada mu pytanie o spotkanie z Agnieszką.
Chciała, aby to zakończyło się jak najszybciej, ale nie zanosiło się na to. On odebrał i powiedział jej, że spotkał się z nią, lecz widzieli się tylko przez chwilę, ponieważ ona spieszyła się na jakieś spotkanie ze swoim koleżankami. Annie w tamtym momencie zaświeciła się czerwona lampka, bo Agnieszka nie lubiła spotykać się spontanicznie. Wręcz przeciwnie wolała mieć wszystko zaplanowane od A do Z.

   Po skończeniu rozmowy udali się z powrotem do mieszkania Agnieszki, aby poszukać kolejnych rzeczy, które mogli przeoczyć za pierwszym razem. Anna czuła, że w tamtym mieszkaniu może znajdować się coś kluczowego dla całej sprawy. Wchodząc do mieszkania nie zauważyła nic niepokojącego, ale będąc już w środku czuła, że jest przez kogoś obserwowana.

   Anna wyczuwała, że nie dowie się od Remigiusza niczego nowego, mimo to postanowiła go obserwować razem z Dominikiem. Wyszli z jego mieszkania i skierowali się do windy.
Przy niej spotkali kilka dziewczyn, które kojarzyły Agnieszkę z opowieści młodego mężczyzny.
Jedna z nich opowiedziała, co kilka tygodni temu spotkało nieżyjącą dziewczynę od tego palanta.
- No to było tak, że on miał zamiar zabrać ją na wakacje za granicę,
- Mmm, a co było dalej ? - zapytała z zaciekawieniem Anna.
- Jakoś przed majem oni byli w sklepie i wybierali zakupy....
- Ej nie. - powiedziała dziewczyna w ciemnych włosach. - To było inaczej, Ona była w sklepie z ciuchami, a on z jakimś swoim kolegą.

   Anna chciała poznać jego imię i adres zamieszkania. Ciemnowłosa dziewczyna powiedziała, że on miał na imię Igor i był z Hiszpanii.
Młoda detektyw była zaciekawiona tymi informacjami, ale jeszcze potrzebowała jego adresu.
- Gdzie on mieszka ?
- Chyba na Słowackiego. - powiedziała ciemnowłosa dziewczyna.

   Dominik widział w oczach Anny zażenowanie tą rozmową, więc postanowili szybko odejść i wsiąść do samochodu, aby pojechać do bloku na Bielanach.
Anna wsiadła za kierownicę i odpaliła płytę rapera, którego bardzo lubiła. Dominik z kolei sprawdzał wpisy Remigiusza na portalu społecznościowym.
Pokazał jeden z nich Annie i ona stwierdziła, że intuicja nie myliła jej. Zauważyła, że on miał przy sobie broń palną, a w opisie zdjęcia było imię jej koleżanki z dopiskiem „Zaraz będzie po Tobie.”

   Anna czuła, że Remigiusz maczał palce w zabójstwie Agnieszki, ale chciała to udowodnić. Musiała zdobyć dowody na potwierdzenie swojej hipotezy.
Postanowiła pojechać do jego mieszkania razem z Dominikiem i poszukać dowodów na jego winę. Wiedziała, że on może być w domu, więc cieszyła się tym bardziej.
Jadąc tam słuchała swojej ulubionej muzyki, a konkretnie różnych raperów i zespołów rockowych.

   Wiedziała, że on będzie zły, ale nie przejmowała się tym, ponieważ zamierzała dopiąć każdy szczegół śledztwa.
Zapukała do jego drzwi i uśmiechnęła się zobaczywszy go w drzwiach. Ta radość była na przekór jemu.
- Czego ?
- Fajnie znowu Cię widzieć. Musimy coś sprawdzić.
- Idiotko, jeśli myślisz, że ja coś zrobiłem tej dziewczynie to jesteś w błędzie.

   Anna nie miała powodu, aby mu ufać, więc postanowiła go przycisnąć. Chwyciła swój notes i długopis, aby zadać mu swoje pytania.
Weszła do pokoju, w którym siedział jej były i zaczęła go maglować jak stary wyjadacz z policji. Poczuła, że on plącze się w swoich zeznaniach.
Poprosiła Dominika, aby przyszedł i pomógł jej dokończyć rozmowę z nim. Partner Anny dopiął swego i po kilku chwilach Remigiusz powiedział, kto stał za zabójstwem Agnieszki.
Przy okazji wyszło na jaw, że Agnieszka była przetrzymywana kilka tygodni w domu w okolicach miejsca zamieszkania jej ciotki.
Anna chciała koniecznie zobaczyć ten dom. Okazało się, że na miejscu było wiele jej rzeczy. To tylko potwierdziło jej obawy, że Remigiusz mógł przyczynić się do śmierci jej koleżanki.

Wrócili do mieszkania, a w momencie przekroczenia jego progu Anna dostała wiadomość od swojego kolegi, który był bardzo pomocny.
Wiadomość dotyczyła znalezienia przez niego różnych przedmiotów. Te rzeczy wskazywały, że Agnieszka brała udział w różnego rodzaju teleturniejach i wygrywała wiele nagród.
Dominik znalazł czeki z różnymi sumami pieniędzy. Anna w jednym z pokoi znalazła list, który mógłby wskazywać sprawcę.
- To bardzo interesujące. - powiedziała wyciągając z jednej szuflady otwarty list. - Ciekawe, co tam jest napisane ?
- Zwariowałaś ? - powiedział Dominik. - To list do Agnieszki.
- Nie wiem czy zauważyłeś, ale Agnieszka nie żyje, a my musimy dorwać tego sukinsyna, który ją zabił. - powiedziała Anna.
- Słusznie, więc co tam jest napisane ?

Anna czytała i nie mogła uwierzyć własnym oczom. W tym liście ktoś zaplanował co zrobi jej krok po kroku.
Chciała dowiedzieć się kim jest nadawca tej wiadomości, ale przede wszystkim chciała poznać jego motywy działania.
Miała już pewną teorię, ale na ten moment nie dzieliła się nią z Dominikiem.
Dominik nic nie wiedział o przeszłości swojej koleżanki. Nawet nic mu nie wspominała. Nawet gdyby coś mu powiedziała to on nie miał w naturze dopytywać o szczegóły.
To z kolej bardzo kolidowało z zachowaniem Anny. Dziewczyna na ten moment znalazła już dość dowodów, ale wiedziała, że to jeszcze nie będzie koniec.

opowiadania kryminalne

Kalendarz

Strony

Archiwum

Najnowsze wpisy, strona 16

Opuszczony dom

Kartka z kalendarza.

Intuicja i przerażenie

Dowody na winę.

Znalezienie pewnej rzeczy.

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
30	31	01	02	03	04	05
06	07	08	09	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	01	02	03	04	05

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
30	31	01	02	03	04	05
06	07	08	09	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	01	02	03	04	05

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
30	31	01	02	03	04	05
06	07	08	09	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	01	02	03	04	05