opowiadania kryminalne, Najnowsze wpisy, wpisy, strona 17

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
30	31	01	02	03	04	05
06	07	08	09	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	01	02	03	04	05

Najnowsze wpisy, strona 17

Wrócili do mieszkania, a w momencie przekroczenia jego progu Anna dostała wiadomość od swojego kolegi, który był bardzo pomocny.
Wiadomość dotyczyła znalezienia przez niego różnych przedmiotów. Te rzeczy wskazywały, że Agnieszka brała udział w różnego rodzaju teleturniejach i wygrywała wiele nagród.
Dominik znalazł czeki z różnymi sumami pieniędzy. Anna w jednym z pokoi znalazła list, który mógłby wskazywać sprawcę.
- To bardzo interesujące. - powiedziała wyciągając z jednej szuflady otwarty list. - Ciekawe, co tam jest napisane ?
- Zwariowałaś ? - powiedział Dominik. - To list do Agnieszki.
- Nie wiem czy zauważyłeś, ale Agnieszka nie żyje, a my musimy dorwać tego sukinsyna, który ją zabił. - powiedziała Anna.
- Słusznie, więc co tam jest napisane ?

Anna czytała i nie mogła uwierzyć własnym oczom. W tym liście ktoś zaplanował co zrobi jej krok po kroku.
Chciała dowiedzieć się kim jest nadawca tej wiadomości, ale przede wszystkim chciała poznać jego motywy działania.
Miała już pewną teorię, ale na ten moment nie dzieliła się nią z Dominikiem.
Dominik nic nie wiedział o przeszłości swojej koleżanki. Nawet nic mu nie wspominała. Nawet gdyby coś mu powiedziała to on nie miał w naturze dopytywać o szczegóły.
To z kolej bardzo kolidowało z zachowaniem Anny. Dziewczyna na ten moment znalazła już dość dowodów, ale wiedziała, że to jeszcze nie będzie koniec.

     Anna chciała poznać szczegóły życia Agnieszki. Chciała dowiedzieć się co ona robiła przed tym jak ktoś ją zamordował. Zamierzała poznać prawdziwy motyw działania mordercy. W tym celu zaczęła rozmowę z ludźmi przy grobie Agnieszki.
- Może wiecie czy Agnieszka miała wrogów, albo czy ktoś jej groził ?
- Agnieszka ? - zapytała retorycznie jedna dziewczyna. - Wrogów ? Ona nie skrzywdziłaby nikogo. To była nieskazitelna osoba pod względem dobra.
- Pamiętasz.... - wtrąciła się kolejna osoba. - jak zerwała z Sebastianem i on groził jej, że dopadnie ją i rozprawi się z nią raz na zawsze.

   Annę zaciekawiła ta wymiana zdań. Dominik także słuchał bardzo uważne. Chcieli poznać sylwetkę tego mężczyzny i jego przeszłość.
Niestety młodzi ludzie zebrani przy grobie dziewczyny nie wiedzieli zbyt wiele o nim, ale jedna koleżanka Agnieszki wiedziała coś czego inni nie wiedzieli.
Dziewczyna powiedziała, że Sebastian tuż przed tym jak Agnieszka z nim zerwała miał zamiar oświadczyć się jej. Ona nie była gotowa na małżeństwo i odrzuciła jego oświadczyny śmiejąc się mu prosto w twarz.

- Czy sądzisz, że dlatego on postanowił się zemścić w ten okrutny sposób ? - zapytała Anna.
- Nie wiem, ale to jest jedna z moich teorii.- powiedziała dziewczyna, która stała po lewej stronie grobu.

   Anna wraz z Dominikiem dowiedziawszy się kilku nowych rzeczy postanowili wrócić do swojego mieszkania i prześledzić jeszcze raz dowody, które zebrali na temat Poloneza.
W chwili, gdy mieli już wychodzić z cmentarza jedna dziewczyna, która była przy grobie Agnieszki pokazała im ich ostatnią rozmowę na Messengerze.
Agnieszka w tamtej rozmowie poruszyła temat Sebastiana, a jej znajoma niechętnie, ale rozmawiała z nią na ten temat. W tamtym momencie dziewczyna wiedziała, że Agnieszka bała się czegoś tylko ona nie chciała jej powiedzieć o co dokładnie chodziło. Annie na tę chwilę to wystarczyło i podziękowała wszystkim za spotkanie i tę rozmowę.

Anna nie przypuszczała, że jeszcze kiedykolwiek spotka Remigiusza i będzie z nim rozmawiała. Chciała jak najszybciej to załatwić, aby móc przejść do kolejnego etapu śledztwa.
Jadąc tam układała sobie w głowie słowa, które powie mu za ten czas spędzony razem. Zobaczywszy go miała ochotę powiedzieć w jego kierunku kilka niecenzuralnych słów, ale zrezygnowała z tego i zamiast tego odezwała się w ten sposób.
- Myślałam, że spotkam się z Tobą dopiero na twoim pogrzebie.
- Ciebie też miło znowu widzieć.
- Ja mam inne zdanie. - ucięła tę dyskusję. - Dobra, do rzeczy. Co wiesz o zabójstwie Agnieszki ?
- Wiem tylko tyle, że to stało się w nocy z soboty na niedzielę,

W tym momencie do chłopaka dotarło, że Anna może podejrzewać głównie jego o tę zbrodnię, więc zachowywał się tak jakby nic nie wiedział.
Dziewczyna w głębi duszy wiedziała, że on i znajoma Dominika byli przez krótki okres parą, ale nie zamierzała mu o tym mówić. Po kilku sekundach chłopak zdecydował, że pomoże im w rozwiązaniu zagadkowej śmierci swojej byłej partnerki.
- Wiem, co możemy teraz zrobić. - zaczął Remigiusz.
- No co geniuszu ? - zapytała arogancko Anna.
- Musimy jechać na cmentarz w Żbikowie.
- Po co ?
- Właśnie, po co ? - spytał Dominik.
- Może ktoś widział mordercę na pogrzebie.
- Dobrze kombinujesz. - powiedziała Agnieszka. - Dobra, Nie ma chwili do stracenia. Jedziemy.

Wsiedli do samochodu i wyruszyli w drogę. Było już dość późno, ale mieli nadzieję, że jeszcze zastaną jednego z handlarzy. O godzinie 21:10 byli już na miejscu i widzieli, że kilka osób wchodziło na cmentarz. Weszli za nimi i zauważyli, że tamte osoby szły z nowym kolorowym wieńcem kwiatów, który miał szarfę „Agnieszka na zawsze w naszej pamięci. Przyjaciele.” W momencie, gdy oni stanęli przy grobie zamordowanej detektywi podeszli i zaczęli rozmawiać z nimi.

Annie wydawało się, że zeznania jednego człowieka mogłyby okazać się przydatne dla śledztwa i w końcu ona i Dominik dowiedzieliby się kto tak naprawdę zabił Agnieszkę. Anna znała tę osobę bardzo dobrze, ponieważ to był członek rodziny jej koleżanki.
Pojechali do domu jednorodzinnego poza Warszawę.

Na podwórku znajdowała się Toyota Corolla w otwartym garażu. Zadzwonili do drzwi i czekali na to, aż ktoś otworzy bramę. Po kilku sekundach weszli na posesję i kierowali się do wnętrza domu. Wyszła kobieta na oko po pięćdziesiątym roku życia.
- Co was tu sprowadza ?
Kobieta ewidentnie nie wiedziała co stało się Agnieszce. Anna nie wiedziała jak powiedzieć to delikatnie, ale zebrała się w sobie i po chwili zaczęła.
- Agnieszka nie żyje. Została zamordowana i próbujemy dowiedzieć się kto to zrobił.

Krewna nieżyjącej zaczęła płakać. Nie mogła uspokoić się, a Anna zaproponowała jej tabletki uspokajające. Kobieta wzięła jedną i wsiadła do samochodu, ponieważ młodzi ludzie zaproponowali jej, aby pojechała do ich biura i złożyła zeznania.
Kobieta zgodziła się bez wahania, ponieważ chciała jak najszybciej odnaleźć mordercę jej bratanicy i spojrzeć mu w oczy.

Pojechali na Mokotów, ponieważ tam mieściło się biuro detektywistyczne i ciotka Agnieszki zaczęła opowiadać o jej relacjach z nią. W pewnym momencie powiedziała jedno zdanie, które diametralnie zmieniło śledztwo.
- Mówiła mi, że spotyka się z niejakim Sebastianem, ale nie pamiętam jego nazwiska.
- Może mówiła jak on wygląda ? Wspominała jego znaki szczególne ?
- Mówiła, że on jest dobrze zbudowany oraz pracuje w sklepie na kasie. Wspominała też, że ma tatuaż przedstawiający węża na prawym ramieniu.

Annie przypomniał się jeden facet, z którym spotykała się jakiś czas temu. Odwieźli kobietę do domu i postanowili złożyć wizytę dawnemu znajomemu młodej detektyw.

Siedząc w samochodzie czekali na to, aż jedna osoba wyjdzie z bloku. Wyszła jedna dziewczyna w bluzie z kapturem na głowie. Anna nie chciała wysiadać, ale Dominik nalegał, aby zapytali jej o szczegóły tamtego dnia.
Jego partnerka niechętnie wyraziła zgodę, ale musiała zgodzić się na ten krok.

W głębi duszy Anna czuła, że to śledztwo potrwa jeszcze długo zanim dotrą do rozwiązania.
Dziewczyna, która wyszła stanęła przy ich samochodzie i żując gumę opowiadała o tym dniu kiedy spotkała Agnieszkę.

Dominik wyczuł w jej tonie głosu coś niepokojącego, a po chwili powiedział o swoich przypuszczeniach Annie.
- Czy widziałaś coś co wzbudziło twój niepokój ? - Anna zadała pytanie dziewczynie.
- Nie nic... - powiedziała, ale po chwili przypomniała sobie jedną rzecz. - Chociaż nie, Widziałam samochód, który stanął tam, gdzie była wtedy twoja koleżanka.
- Jaka była jego marka ?
- Był to Polonez FSO
- Co było dalej ?
- Aga rozmawiała z pasażerem tego samochodu i w pewnym momencie szybko odeszła w stronę mostu.
- Którego mostu ?
- Św Rocha w Poznaniu.

Anna już nie wiedziała, co miała myśleć o całej sprawie, ponieważ teraz dowiedziała się, że jej koleżanka nie była w ostatnich dniach w Warszawie tylko w Wielkopolsce.
Chciała jak najszybciej wrócić do mieszkania, aby szukać najszybszego połączenia z Poznaniem.
Podziękowali tej dziewczynie za rozmowę i zaczęli kierować się do swojego mieszkania, które znajdowało się na Targówku.

opowiadania kryminalne

Kalendarz

Strony

Archiwum

Najnowsze wpisy, strona 17

Znalezienie pewnej rzeczy.

Chęć poznania prawdy.

Spotkanie po długim czasie

Zeznania bliskiej osoby.

Polonez FSO

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
30	31	01	02	03	04	05
06	07	08	09	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	01	02	03	04	05

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
30	31	01	02	03	04	05
06	07	08	09	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	01	02	03	04	05

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
30	31	01	02	03	04	05
06	07	08	09	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	01	02	03	04	05