opowiadania kryminalne

W tym samym czasie Jessika i Eryk byli w drodze na kolejne ćwiczenia. Nie wiedziała, że to całe zamieszanie było związane ze znajomością z dawnych lat. Podejrzewała, że ten dzień będzie inny niż te, które przeżywała do tej pory. Zamierzali dostać się na salę ćwiczeń.
Wchodząc na sale dziewczyna zauważyła, że wszyscy patrzyli się na nią dziwnym wzrokiem. Nie wiedziała, co może być tego przyczyną. Eryk podszedł do swoich kolegów i zaczął z nimi rozmowę.
- Słuchaj Czarek. O co tu chodzi ?
- To ty nie wiesz Eryk ? - zapytał retorycznie kolega. - Każdy o tym gada tutaj, a na grupach portalu społecznościowego aż huczy.
- Pokaż mi to. - powiedział chłopak do swojego sąsiada z bloku.

W tym momencie Eryk zobaczył zdjęcie Jessiki, gdy była pod wpływem środków odurzających i była gwałcona przez jednego faceta z brodą. Po zobaczeniu tego podszedł do dziewczyny i powiedział jej czego dowiedział się przed chwilą. Jessika dowiedziawszy się tego postanowiła chwycić za telefon i zadzwonić do jednej dziewczyny.
- Co ty sobie myślisz Daria ?
- Nie wiem o co Ci chodzi.
- Nie wiesz ? To ja ci zaraz uświadomię. Ktoś wrzucił moje zdjęcia na portal i teraz wszyscy mają ze mnie bekę.

Ta dziewczyna nie powiedziała nic więcej tylko milczała przez następne sekundy. Wtedy do Jessiki dotarło, że to mogła być ona.
- Na dodatek ktoś mnie pobił i teraz chodzę na rehabilitację, aby dojść do stanu przed tym, co mnie spotkało. - powiedziała dziewczyna. - No i co ? Nadal będziesz milczeć czy coś w końcu powiesz ?
Wtedy z budynku na przeciwko wybiegło mnóstwo ludzi i zaczęli wbiegać do ośrodka rehabilitacyjnego. Jessika zobaczyła, że ktoś stał na dachu tamtego budynku i chciał popełnić samobójstwo.
- Słuchajcie z głośników rozległ się komunikat o ewakuacji i wszystkie osoby rzuciły się do ucieczki. - powiedziała przerażona dziewczyna o ciemnych włosach.
Jessika podeszła do niej i próbowała ją uspokoić, a ta wtedy uderzyła ją ciężkim przyrządem w głowę. Jessika straciła przytomność.

Eryk nie wiedział co stało się z Jessiką i zaczął jej szukać w tłumie. Po znalezieniu jej na podłodze chciał jak najszybciej znaleźć lekarza. W tym momencie zaczął dzwonić jej telefon. Na wyświetlaczu pojawiło się imię Anna, a Eryk od razu skojarzył, że to jest koleżanka Jessiki. Odebrał.
- Jessika. Chyba mam tych gości, którzy cię pobili.
- Halo. Tu Eryk. Jessika leży nieprzytomna.
- Co jej zrobiłeś tępy fiucie ?
- Nic. Znalazłem ją na podłodze, gdy przechodziłem, bo tutaj jest straszne zamieszanie.

Anna nie wiedziała czy ma wierzyć Erykowi, ale postanowiła to zrobić. Po ustaleniu wszystkich dalszych kroków rozłączyła się i wsiadła razem z Dominikiem do samochodu.

Anna nie przypuszczała, że śledztwo i całe zamieszanie z nim dopiero się zaczyna. Znowu musiała odwiedzić Roberta, ale nie wiedziała, że on połączył się z Krystianem. Annie nic nie pasowało, ale zamierzała dowiedzieć się czegoś więcej na temat relacji Jessiki i chłopaków. W tym celu zamierzała dostać się do profilu Jessiki na portalu
społecznościowym.

- Co tu jest zamieszczone ? - zastanawiała się młoda detektyw.
Sprawdzała wszystko. Było dużo zdjęć Jessiki z wieloma chłopakami. Na kilku z nich ona była roznegliżowana.
- No no. Nigdy nie pomyślałabym, że Jessika jest taka odważna.

Dominik w tym czasie zauważył, że na jednej stronie z ogłoszeniami był temat zdjęć Jessiki z czasów jednej szkolnej imprezy. Po znalezieniu kilku numerów telefonów zawołał Annę, aby ona dzwoniła pod każdy z nich. Młoda kobieta nie była chętna, ale wiedziała, że musi to zrobić dla Jessiki.
Postanowiła wyjść z mieszkania, aby kupić sobie piwo. Chciała w ten sposób nastawić się na kolejny dzień, który zaczął się dla niej godzinę wcześniej. Anna zauważyła, że pod blok podjechało czarne BMW i zauważyła, że dwóch chłopaków miało założone kominiarki.
- Ej lala. - powiedział jeden z nich.
- Czego ? - stosunkowo grzecznie zapytała Anna.
- Znasz tę dziewczynę ? - pokazał zdjęcie Jessiki.

Anna spojrzała na zdjęcie, na którym była data 2020-07-20. Właśnie wtedy Anna i Jessika były nad morzem ze swoimi chłopakami. Dziewczyna widziała na tym zdjęciu ją i koleżankę w strojach kąpielowych.
- Skąd masz tę fotografię ?
- Skąd mam stąd mam. To moja sprawa.
- Nie bądź bezczelny.
- Bo co ?
- Nie chcesz wiedzieć co cię czeka.
- Nie boję się ciebie mała.
- Powinieneś.

Zadzwoniła do Dominika, a ten po chwili był pod klatką. Spojrzał i zauważył, że Anna w tym momencie gadała z jego starymi kumplami. Anna nie rozumiała co działo się w tym momencie. Postanowiła odejść z Dominikiem trochę dalej, aby pogadać z nim w cztery oczy.
- Domino. Powiedz tej swojej koleżance, że każdy z nas w przeszłości przespał się z Jessiką.
- Zamknij się Czacha. Chcesz mieć problemy ?
- Cicho. Ona nic nam nie zrobi.

Anna nie wytrzymywała już psychicznie z nerwów. W jej oczach widać było zdenerwowanie, a pięści zaciskała, co chwilę, aby nie uderzyć tych kolesi.

Wieczór zaczęła od udania się pod jeden z bloków na osiedlu, na którym spędziła dzieciństwo. Pojechała na Szmulowiznę, aby pójść do parku, który znajdował się tuż obok pętli tramwajowej. Wchodząc na teren ogrodu spacerowego zauważyła swoją starą znajomą, z którą nie widziała się kilka lat. Mimo wszystko miała nadzieję, że ona nie podejdzie do niej, ponieważ nie miała zamiaru gadać o pierdołach. W celu ukrycia twarzy szybko założyła kaptur.
- Ooouuu. Anka. Co cię tu sprowadza ?
- Nosz kurwa. - pomyślała Anna. - Co teraz ? Graj, że wróciłaś na stare śmieci, aby znowu poczuć klimat starych kamienic.
- Halo Anka. Odezwij się.
- Chciałam znowu poczuć się jak za starych czasów.
- Nie ściemniaj.
- No dobra Sara. Szukam sukinsyna, który pobił tę dziewczynę. - pokazała zdjęcie Jessiki.
Znajoma Anny przyglądała się dobre kilka sekund, ale po chwili oddała fotografię i wyciągnęła z kieszeni telefon. Młoda detektyw była zaciekawiona, co jej sąsiadka z bloku teraz robiła ze swoim smartfonem. W tym czasie Sara znalazła artykuł o facecie, który w stroju psychopatycznego klauna, przemierzał ulice Warszawy i napastował młode kobiety. Anna koniecznie chciała dowiedzieć się od swojej starej znajomej czegoś więcej o tym kolesiu.
- Niestety nie wiem za dużo o nim. - powiedziała Sara. - Jedynie słyszałam jakieś plotki o tym, że on zgwałcił i pobił jedną dziewczynę.
Annie to nieco rozjaśniło sytuację i miała podejrzenia co do jednego faceta, którego bardzo dobrze znała ze swojej przeszłości.
- To rąbany kutasiarz. - powiedziała do siebie.
- Co ty mówisz ?
- Nic nic. Dobra ja lecę, bo muszę załatwić jeszcze jedną sprawę. Miło było Cię znowu zobaczyć.
- Wzajemnie i powodzenia życzę.
- Nie dziękuję, ale i tak przyda się.
Tym razem domyśliła się, że chodzi o Krystiana, ale musiała pojechać do Śródmieścia, aby spotkać się z nim i porozmawiać w cztery oczy. Wiedziała, że to nie będzie miłe spotkanie, ale musiała wziąć się w garść. Podjechała pod bloku, w którym on mieszkał i musiała poczekać na jego wyjście.
- No nareszcie. Królewicz wyszedł.
- O co ci chodzi ?
- Czy masz coś wspólnego z pobiciem Jessiki ?
- Nic.
- Jakoś nie wierzę ci.
- No dobra. Spotkałem się z nią, ale ja nic jej nie zrobiłem.
- Kogo wynająłeś ?
- Takiego łysego typa.
- Znasz go ?
- Nie.
- Wiesz co ? Nie wierzę ci.
- Kurwa to nie wierz ! Twoja sprawa czy twoja znajoma będzie zdrowa.
Wsiadła do samochodu i wyruszyła do kolejnego miejsca, aby odprężyć się od tego całego szumu wokół tej całej sprawy. Weszła do lokalu, w którym odbywały się dyskoteki i potańcówki. Nie podejrzewała, że spotka tutaj Krystiana, który ją denerwował od tamtej sprawy. Tego wieczoru chciała rozerwać się, ale nie wiedziała, że w tym momencie była obserwowana przez jego znajomych. Podeszła do baru i zamówiła sobie drinka.
- Whisky z colą poproszę. - powiedziała do barmanki.
- Anka. Nie wierzę. To ty ?
- Natalia. Od kiedy tutaj pracujesz ?
- Jakoś kilka tygodni. Co cię tu sprowadza ?
- Sprawa pobicia Jessiki. - powiedziała szeptem. - Wiesz coś o tym ?
- Niestety nic.
- Dobra. Muszę iść. Moja taksówka już jest.
Anna tak szybko wyszła, że Natalia nawet nie zdążyła spytać o stan zdrowia Jessiki. Młoda detektyw wsiadła do taryfy i podała kierowcy adres mieszkania, w którym rozpracowywała sprawy razem z Dominikiem. Prowadzący auto chciał zagadać do Anny, ale zauważył, że ona czytała ważne informacje w telefonie. Po kilku minutach byli na miejscu. Dziewczyna spojrzała na licznik i wyciągnęła telefon, aby zapłacić za kurs. Wysiadła i napisała komentarz w aplikacji, z której zamówiła przejazd. Weszła do klatki i dostała od sąsiada wiadomość odnośnie tego, że Jessika była przed szpitalem na zabiegu upiększającym.
- To pewnie przed tym konkursem. - powiedziała do siebie.
- Co ?
- Nic, Nic. Głośno myślę.
Po spotkaniu sąsiada weszła do klatki i nacisnęła przycisk windy. Wsiadając do kabiny szukała kluczy do mieszkania. Otworzyła kratę i zmierzała do drzwi. Wchodząc do środka zauważyła, że Dominik siedział przy komputerze.

   Anna razem z Dominikiem postanowiła pojechać po raz kolejny w okolice stadionu piłkarskiego mając nadzieję, że spotkają tam Jarka i Szymona. Jessika z Erykiem byli w drodze na spotkanie ze swoją dobrą znajomą. Chłopak idąc tam zaczął zachowywać się bardzo dziwnie. Co chwilę odwracał głowę i spoglądał za siebie. Jessika chciała dowiedzieć się od niego czegoś, ale on nie chciał nic powiedzieć.
W momencie spotkania czwórki młodych ludzi Anna zauważyła na twarzy Eryka bliznę.
- Co ci się stało ?
- NIC ! - powiedział podniesionym głosem.
- Dobra, jeśli nie chcesz to nie mów.
- Wiesz kto zrobił Jessice krzywdę ? - zapytała Anna. - Może mówiła ci ?
- Nic nie wiem, DAJ MI SPOKÓJ.

   Annie wydawało się, że Eryk wie dość istotne informacje, ale nie zamierzał nikomu o tym powiedzieć. Po spotkaniu ze swoją koleżanką udali się do miejsca, w którym Anna umówiła się z Jarkiem i Szymonem.
Nie zamierzali poddać się, ponieważ mieli nadzieję rozwiązać sprawę, znaleźć napastnika i wymierzyć sprawiedliwość. Poszli do pobliskiego parku i patrząc na ludzi sprawdzali czy nie ma tutaj chłopaków.
Czekali na nich. Anna była zdenerwowana na tą całą sytuację. Chciała, aby osoba, która znała Jessikę powiedziała coś więcej o tej sprawie. Po chwili pojawił się chłopak w bluzie z kapturem. Miał ciemne okulary, a Dominik rozpoznał w nim swojego starego znajomego.
- Cześć Jacek. To ty ? Kope lat.
- Chyba Pan mnie z kimś pomylił. - powiedział mężczyzna. - Proszę odczepić się ode mnie.
- Dominik, Daj spokój. Widocznie ten facet nie chce z Tobą utrzymywać kontaktu.
- Powiem ci jedno Anka. Wszystko nie jest proste i tak oczywiste, jak myślimy na początku.
- Dopiero teraz o tym wiesz ? - dziewczyna zadała retoryczne pytanie, po czym dodała. - No brawo.

   Dominik wyczuwał w wypowiedzi koleżanki ironię, ale wolał już o to nie pytać. Nadal czekali na Jarka i Szymona, ale w końcu po kilku minutach przybyli na miejsce. Anna spojrzała na nich i wyjąwszy gumę do żucia włożyła ją do ust. Pokazała im zdjęcie Eryka, które zrobiła z ukrycia. Oni nagle ożywili się i zaczęli mówić wszystko, co wiedzieli o nim.
- To jego widziałem jak stał nad tą dziewczyną, gdy ona leżała na ziemi.
- Co ty pieprzysz ? Chcesz, abyśmy byli w to zamieszani ? - powiedział Jarek do Szymona.

   Anna nie wiedziała czy ma wierzyć szwagrowi czy zaufać swojej intuicji. Tym razem postanowiła pojechać w jedno miejsce kompletnie sama, w celu przemyślenia kilku spraw. Nie chciała, aby Dominik jej towarzyszył, ponieważ miała zamiar dobrze bawić się tego wieczoru, który już trwał.

   Tymczasem u Jessiki nadszedł dzień, w którym miała zobaczyć się z Erykiem po raz pierwszy od ich spotkania na sali rehabilitacyjnej. Chciała zrobić na nim dobre wrażenie, dlatego też postanowiła wyciągnąć najlepsze ubrania. Nie podejrzewała, że tak zwariuje na jego punkcie.
On również szykował się tak jak umiał najlepiej. Ubrał najlepsze spodnie, które miał w szafie.
Zadzwonił do kolegi, z którym konsultował wszystkie decyzje.
- Siema Mateusz. Myślisz, że powinienem iść tam ?
- Oj Eryk, Eryk. Pewnie. Idź, Rozerwiesz się i lepiej poznasz tę dziewczynę.

   Wychodząc z mieszkania przypomniał sobie o tym, że musi kupić jej jakiś upominek, aby pokazać, że zależy mu na niej. Mateusz akurat szedł ulicą Chodecką. Był w okolicach Broadway Club i postanowił wejść, aby zamówić sobie jedno piwo bezalkoholowe. Wypiwszy je szybko wyszedł na zewnątrz i zobaczył jakiegoś podejrzanego typa. Zauważył, że on skręcił przy parkingu i szedł pod adres Eryka. Chciał go ostrzec o tym, ale ten koleś szedł bardzo szybko w stronę jego bloku. Eryk wyszedł wprost na tego łysego faceta.
- No to już po Eryku. - pomyślał Mateusz.

   Nie wiedział, że to był kurier, który dostarczył mu prezent, który chłopak miał zamiar dać Jessice. W tamtym momencie tętno Mateusza było bardzo wysokie, ale po chwili uspokoił się widząc, że już po wszystkim. Podszedł pod klatkę, z której w tym momencie wychodził jego kolega. Widząc jego strój podziwiał, że on aż tak zaangażował się w tę relacje kompletnie nie znając tej dziewczyny.
- Eryk. Proszę cię uważaj. Nie wiesz co to za panna.
- Mateusz skończ pieprzyć bzdury. Ja idę na spotkanie i mam zamiar bawić się dobrze z Jessiką.

   Kolega chłopaka widział, że nic do niego nie dociera, ale postanowił nie odzywać się już ani słowa. Eryk odszedł w stronę przystanku, aby pojechać do centrum.
Nie podejrzewał, że Jessika także była już w drodze. Była ubrana w czerwoną sukienkę. Na ustach miała szminkę tego samego koloru. W momencie zobaczenia Eryka odebrało jej mowę, ponieważ nie pomyślałaby, że on aż tak wyszykuje się na ich pierwsze spotkanie.
- Witaj piękna. Wyglądasz cudownie. - powiedział puszczając do niej oko i uśmiechając się szarmancko.
- Dziękuję. Ty też wyglądasz zjawiskowo. - odpowiedziała odwdzięczając uśmiech.

Weszli do pierwszego lepszego lokalu i zamówili sobie dania. W czasie oczekiwania zaczęli rozmawiać o swoich zainteresowaniach i okazało się, że oboje interesują się piłką nożną. Po zjedzeniu wyszli z lokalu i w tym momencie zadzwonił telefon Jessiki. To była Anna.
- Co się dzieje ?
- Musimy spotkać się.
- Tylko ja jestem teraz z Erykiem.
- To weź go ze sobą. To też dotyczy jego osoby.
Jessika nie wiedziała co to znaczyło. Nie podejrzewała, że on mógł być zamieszany w jej pobicie.