opowiadania kryminalne

   Postanowili wpaść do kolejnego miejsca, którym był dom krewnych Anny. Dziewczyna była zadowolona z faktu, że spotyka się z członkami rodziny od strony matki. Chciała dowiedzieć się czy jej koleżanka nie była widziana tutaj kilka tygodni przed pobiciem. W tym momencie do domu przyszedł sąsiad ciotki, którego Anna nie darzyła sympatią.
   Inaczej sprawa wyglądała, jeśli chodziło o jego syna i córkę. Miała wrażenie, że oni wspólnie z nią i Dominikiem nadają na tych samych falach.
- Słuchajcie. Może dołączycie do nas ?
- Wykluczone. - powiedział stanowczym głosem ich ojciec.
- Oj tato ! - odezwała się dziewczyna. - Pomożemy im. Ok ?
- Sara. Nie ma mowy.
- Eh, Ojciec zamknij się. - powiedział chłopak. - Mam dosyć tego, że nam wszystkiego zabraniasz i stawiasz ograniczenia.
- Filip, Jak ty się do mnie odzywasz ? Nie poznaję cię.
- Nie jestem już małym chłopcem, którym można było pomiatać.
- Czy da im Pan w końcu decydować za siebie ? - Anna zadała pytanie retoryczne.

   Facet nie wytrzymał i rzuciwszy wymowne spojrzenie w stronę syna i Anny wyszedł z posesji. Dominik bał się o Annę w momencie, gdy ten facet wstał od stołu, ale po chwili zrozumiał, że Anna poradziłaby sobie świetnie nawet w momencie, kiedy doszłoby do rękoczynów.
Zbliżał się wieczór, a wujek Anny już szykował grilla na kiełbasy i kawałki kurczaka. Filip i Sara widząc złość i smutek w oczach swojego ojca zostali u sąsiadów. Dom rodziny Anny był piętrowy, więc wystarczyło pokoi dla każdego. Sara i Filip zajęli pokój tuż przy wejściu do domu. Z kolej Anna zajęła pokój używany na co dzień jako salon.Dominik chciał być z Anną, ale widząc jej złość w oczach zrezygnował z tej propozycji.

    Była już późna godzina, bo na zegarkach widniała godzina 22:46, a Annę korciło, żeby jeszcze przejrzeć wiadomości i posty na portalu społecznościowym. Po kilku minutach znalazła artykuł o zatrzymaniu poszukiwanego Wojciecha D. Był on podejrzany o pobicie i oszpecenie jednej dziewczyny. Rankiem do domu zadzwoniła policja, aby zabrać mężczyznę na przesłuchanie. On stawiał opór, ale policjanci użyli kajdanek. On od razu uspokoił się i wsiadł do samochodu.

W tym samym czasie Jessika i Eryk byli w drodze na kolejne ćwiczenia. Nie wiedziała, że to całe zamieszanie było związane ze znajomością z dawnych lat. Podejrzewała, że ten dzień będzie inny niż te, które przeżywała do tej pory. Zamierzali dostać się na salę ćwiczeń.
Wchodząc na sale dziewczyna zauważyła, że wszyscy patrzyli się na nią dziwnym wzrokiem. Nie wiedziała, co może być tego przyczyną. Eryk podszedł do swoich kolegów i zaczął z nimi rozmowę.
- Słuchaj Czarek. O co tu chodzi ?
- To ty nie wiesz Eryk ? - zapytał retorycznie kolega. - Każdy o tym gada tutaj, a na grupach portalu społecznościowego aż huczy.
- Pokaż mi to. - powiedział chłopak do swojego sąsiada z bloku.

W tym momencie Eryk zobaczył zdjęcie Jessiki, gdy była pod wpływem środków odurzających i była gwałcona przez jednego faceta z brodą. Po zobaczeniu tego podszedł do dziewczyny i powiedział jej czego dowiedział się przed chwilą. Jessika dowiedziawszy się tego postanowiła chwycić za telefon i zadzwonić do jednej dziewczyny.
- Co ty sobie myślisz Daria ?
- Nie wiem o co Ci chodzi.
- Nie wiesz ? To ja ci zaraz uświadomię. Ktoś wrzucił moje zdjęcia na portal i teraz wszyscy mają ze mnie bekę.

Ta dziewczyna nie powiedziała nic więcej tylko milczała przez następne sekundy. Wtedy do Jessiki dotarło, że to mogła być ona.
- Na dodatek ktoś mnie pobił i teraz chodzę na rehabilitację, aby dojść do stanu przed tym, co mnie spotkało. - powiedziała dziewczyna. - No i co ? Nadal będziesz milczeć czy coś w końcu powiesz ?
Wtedy z budynku na przeciwko wybiegło mnóstwo ludzi i zaczęli wbiegać do ośrodka rehabilitacyjnego. Jessika zobaczyła, że ktoś stał na dachu tamtego budynku i chciał popełnić samobójstwo.
- Słuchajcie z głośników rozległ się komunikat o ewakuacji i wszystkie osoby rzuciły się do ucieczki. - powiedziała przerażona dziewczyna o ciemnych włosach.
Jessika podeszła do niej i próbowała ją uspokoić, a ta wtedy uderzyła ją ciężkim przyrządem w głowę. Jessika straciła przytomność.

Eryk nie wiedział co stało się z Jessiką i zaczął jej szukać w tłumie. Po znalezieniu jej na podłodze chciał jak najszybciej znaleźć lekarza. W tym momencie zaczął dzwonić jej telefon. Na wyświetlaczu pojawiło się imię Anna, a Eryk od razu skojarzył, że to jest koleżanka Jessiki. Odebrał.
- Jessika. Chyba mam tych gości, którzy cię pobili.
- Halo. Tu Eryk. Jessika leży nieprzytomna.
- Co jej zrobiłeś tępy fiucie ?
- Nic. Znalazłem ją na podłodze, gdy przechodziłem, bo tutaj jest straszne zamieszanie.

Anna nie wiedziała czy ma wierzyć Erykowi, ale postanowiła to zrobić. Po ustaleniu wszystkich dalszych kroków rozłączyła się i wsiadła razem z Dominikiem do samochodu.

Anna nie przypuszczała, że śledztwo i całe zamieszanie z nim dopiero się zaczyna. Znowu musiała odwiedzić Roberta, ale nie wiedziała, że on połączył się z Krystianem. Annie nic nie pasowało, ale zamierzała dowiedzieć się czegoś więcej na temat relacji Jessiki i chłopaków. W tym celu zamierzała dostać się do profilu Jessiki na portalu
społecznościowym.

- Co tu jest zamieszczone ? - zastanawiała się młoda detektyw.
Sprawdzała wszystko. Było dużo zdjęć Jessiki z wieloma chłopakami. Na kilku z nich ona była roznegliżowana.
- No no. Nigdy nie pomyślałabym, że Jessika jest taka odważna.

Dominik w tym czasie zauważył, że na jednej stronie z ogłoszeniami był temat zdjęć Jessiki z czasów jednej szkolnej imprezy. Po znalezieniu kilku numerów telefonów zawołał Annę, aby ona dzwoniła pod każdy z nich. Młoda kobieta nie była chętna, ale wiedziała, że musi to zrobić dla Jessiki.
Postanowiła wyjść z mieszkania, aby kupić sobie piwo. Chciała w ten sposób nastawić się na kolejny dzień, który zaczął się dla niej godzinę wcześniej. Anna zauważyła, że pod blok podjechało czarne BMW i zauważyła, że dwóch chłopaków miało założone kominiarki.
- Ej lala. - powiedział jeden z nich.
- Czego ? - stosunkowo grzecznie zapytała Anna.
- Znasz tę dziewczynę ? - pokazał zdjęcie Jessiki.

Anna spojrzała na zdjęcie, na którym była data 2020-07-20. Właśnie wtedy Anna i Jessika były nad morzem ze swoimi chłopakami. Dziewczyna widziała na tym zdjęciu ją i koleżankę w strojach kąpielowych.
- Skąd masz tę fotografię ?
- Skąd mam stąd mam. To moja sprawa.
- Nie bądź bezczelny.
- Bo co ?
- Nie chcesz wiedzieć co cię czeka.
- Nie boję się ciebie mała.
- Powinieneś.

Zadzwoniła do Dominika, a ten po chwili był pod klatką. Spojrzał i zauważył, że Anna w tym momencie gadała z jego starymi kumplami. Anna nie rozumiała co działo się w tym momencie. Postanowiła odejść z Dominikiem trochę dalej, aby pogadać z nim w cztery oczy.
- Domino. Powiedz tej swojej koleżance, że każdy z nas w przeszłości przespał się z Jessiką.
- Zamknij się Czacha. Chcesz mieć problemy ?
- Cicho. Ona nic nam nie zrobi.

Anna nie wytrzymywała już psychicznie z nerwów. W jej oczach widać było zdenerwowanie, a pięści zaciskała, co chwilę, aby nie uderzyć tych kolesi.

Wieczór zaczęła od udania się pod jeden z bloków na osiedlu, na którym spędziła dzieciństwo. Pojechała na Szmulowiznę, aby pójść do parku, który znajdował się tuż obok pętli tramwajowej. Wchodząc na teren ogrodu spacerowego zauważyła swoją starą znajomą, z którą nie widziała się kilka lat. Mimo wszystko miała nadzieję, że ona nie podejdzie do niej, ponieważ nie miała zamiaru gadać o pierdołach. W celu ukrycia twarzy szybko założyła kaptur.
- Ooouuu. Anka. Co cię tu sprowadza ?
- Nosz kurwa. - pomyślała Anna. - Co teraz ? Graj, że wróciłaś na stare śmieci, aby znowu poczuć klimat starych kamienic.
- Halo Anka. Odezwij się.
- Chciałam znowu poczuć się jak za starych czasów.
- Nie ściemniaj.
- No dobra Sara. Szukam sukinsyna, który pobił tę dziewczynę. - pokazała zdjęcie Jessiki.
Znajoma Anny przyglądała się dobre kilka sekund, ale po chwili oddała fotografię i wyciągnęła z kieszeni telefon. Młoda detektyw była zaciekawiona, co jej sąsiadka z bloku teraz robiła ze swoim smartfonem. W tym czasie Sara znalazła artykuł o facecie, który w stroju psychopatycznego klauna, przemierzał ulice Warszawy i napastował młode kobiety. Anna koniecznie chciała dowiedzieć się od swojej starej znajomej czegoś więcej o tym kolesiu.
- Niestety nie wiem za dużo o nim. - powiedziała Sara. - Jedynie słyszałam jakieś plotki o tym, że on zgwałcił i pobił jedną dziewczynę.
Annie to nieco rozjaśniło sytuację i miała podejrzenia co do jednego faceta, którego bardzo dobrze znała ze swojej przeszłości.
- To rąbany kutasiarz. - powiedziała do siebie.
- Co ty mówisz ?
- Nic nic. Dobra ja lecę, bo muszę załatwić jeszcze jedną sprawę. Miło było Cię znowu zobaczyć.
- Wzajemnie i powodzenia życzę.
- Nie dziękuję, ale i tak przyda się.
Tym razem domyśliła się, że chodzi o Krystiana, ale musiała pojechać do Śródmieścia, aby spotkać się z nim i porozmawiać w cztery oczy. Wiedziała, że to nie będzie miłe spotkanie, ale musiała wziąć się w garść. Podjechała pod bloku, w którym on mieszkał i musiała poczekać na jego wyjście.
- No nareszcie. Królewicz wyszedł.
- O co ci chodzi ?
- Czy masz coś wspólnego z pobiciem Jessiki ?
- Nic.
- Jakoś nie wierzę ci.
- No dobra. Spotkałem się z nią, ale ja nic jej nie zrobiłem.
- Kogo wynająłeś ?
- Takiego łysego typa.
- Znasz go ?
- Nie.
- Wiesz co ? Nie wierzę ci.
- Kurwa to nie wierz ! Twoja sprawa czy twoja znajoma będzie zdrowa.
Wsiadła do samochodu i wyruszyła do kolejnego miejsca, aby odprężyć się od tego całego szumu wokół tej całej sprawy. Weszła do lokalu, w którym odbywały się dyskoteki i potańcówki. Nie podejrzewała, że spotka tutaj Krystiana, który ją denerwował od tamtej sprawy. Tego wieczoru chciała rozerwać się, ale nie wiedziała, że w tym momencie była obserwowana przez jego znajomych. Podeszła do baru i zamówiła sobie drinka.
- Whisky z colą poproszę. - powiedziała do barmanki.
- Anka. Nie wierzę. To ty ?
- Natalia. Od kiedy tutaj pracujesz ?
- Jakoś kilka tygodni. Co cię tu sprowadza ?
- Sprawa pobicia Jessiki. - powiedziała szeptem. - Wiesz coś o tym ?
- Niestety nic.
- Dobra. Muszę iść. Moja taksówka już jest.
Anna tak szybko wyszła, że Natalia nawet nie zdążyła spytać o stan zdrowia Jessiki. Młoda detektyw wsiadła do taryfy i podała kierowcy adres mieszkania, w którym rozpracowywała sprawy razem z Dominikiem. Prowadzący auto chciał zagadać do Anny, ale zauważył, że ona czytała ważne informacje w telefonie. Po kilku minutach byli na miejscu. Dziewczyna spojrzała na licznik i wyciągnęła telefon, aby zapłacić za kurs. Wysiadła i napisała komentarz w aplikacji, z której zamówiła przejazd. Weszła do klatki i dostała od sąsiada wiadomość odnośnie tego, że Jessika była przed szpitalem na zabiegu upiększającym.
- To pewnie przed tym konkursem. - powiedziała do siebie.
- Co ?
- Nic, Nic. Głośno myślę.
Po spotkaniu sąsiada weszła do klatki i nacisnęła przycisk windy. Wsiadając do kabiny szukała kluczy do mieszkania. Otworzyła kratę i zmierzała do drzwi. Wchodząc do środka zauważyła, że Dominik siedział przy komputerze.

   Anna razem z Dominikiem postanowiła pojechać po raz kolejny w okolice stadionu piłkarskiego mając nadzieję, że spotkają tam Jarka i Szymona. Jessika z Erykiem byli w drodze na spotkanie ze swoją dobrą znajomą. Chłopak idąc tam zaczął zachowywać się bardzo dziwnie. Co chwilę odwracał głowę i spoglądał za siebie. Jessika chciała dowiedzieć się od niego czegoś, ale on nie chciał nic powiedzieć.
W momencie spotkania czwórki młodych ludzi Anna zauważyła na twarzy Eryka bliznę.
- Co ci się stało ?
- NIC ! - powiedział podniesionym głosem.
- Dobra, jeśli nie chcesz to nie mów.
- Wiesz kto zrobił Jessice krzywdę ? - zapytała Anna. - Może mówiła ci ?
- Nic nie wiem, DAJ MI SPOKÓJ.

   Annie wydawało się, że Eryk wie dość istotne informacje, ale nie zamierzał nikomu o tym powiedzieć. Po spotkaniu ze swoją koleżanką udali się do miejsca, w którym Anna umówiła się z Jarkiem i Szymonem.
Nie zamierzali poddać się, ponieważ mieli nadzieję rozwiązać sprawę, znaleźć napastnika i wymierzyć sprawiedliwość. Poszli do pobliskiego parku i patrząc na ludzi sprawdzali czy nie ma tutaj chłopaków.
Czekali na nich. Anna była zdenerwowana na tą całą sytuację. Chciała, aby osoba, która znała Jessikę powiedziała coś więcej o tej sprawie. Po chwili pojawił się chłopak w bluzie z kapturem. Miał ciemne okulary, a Dominik rozpoznał w nim swojego starego znajomego.
- Cześć Jacek. To ty ? Kope lat.
- Chyba Pan mnie z kimś pomylił. - powiedział mężczyzna. - Proszę odczepić się ode mnie.
- Dominik, Daj spokój. Widocznie ten facet nie chce z Tobą utrzymywać kontaktu.
- Powiem ci jedno Anka. Wszystko nie jest proste i tak oczywiste, jak myślimy na początku.
- Dopiero teraz o tym wiesz ? - dziewczyna zadała retoryczne pytanie, po czym dodała. - No brawo.

   Dominik wyczuwał w wypowiedzi koleżanki ironię, ale wolał już o to nie pytać. Nadal czekali na Jarka i Szymona, ale w końcu po kilku minutach przybyli na miejsce. Anna spojrzała na nich i wyjąwszy gumę do żucia włożyła ją do ust. Pokazała im zdjęcie Eryka, które zrobiła z ukrycia. Oni nagle ożywili się i zaczęli mówić wszystko, co wiedzieli o nim.
- To jego widziałem jak stał nad tą dziewczyną, gdy ona leżała na ziemi.
- Co ty pieprzysz ? Chcesz, abyśmy byli w to zamieszani ? - powiedział Jarek do Szymona.

   Anna nie wiedziała czy ma wierzyć szwagrowi czy zaufać swojej intuicji. Tym razem postanowiła pojechać w jedno miejsce kompletnie sama, w celu przemyślenia kilku spraw. Nie chciała, aby Dominik jej towarzyszył, ponieważ miała zamiar dobrze bawić się tego wieczoru, który już trwał.