opowiadania kryminalne

Jadąc przez kolejne miasto widzieli ludzi stojących na ulicy. Widzieli, że do jednej dziewczyny o imieniu Mariola, która była znajomą Anny podeszło kilku młokosów. Oni chcieli ochronić ją przed jednym człowiekiem, który strzelał do wszystkich ludzi stojących na jednej z Toruńskich ulic. Anna podbiegła do swojej koleżanki, która stała niedaleko biegnących na nią ludzi. Zamierzała dowiedzieć się co się tutaj dzieje, ale nikt nic nie chciał powiedzieć.
W pewnym momencie widziała, że jeden facet będący, jak się później okazało na prewencyjnym patrolu wyciągnął broń i strzelił w powietrze. Chciał ostrzec wszystkich, a przede wszystkim napastnika. Ten w popłochu chwycił za szyję koleżankę Anny i groził, że zabije ją, gdy ktoś zbliży się do niego.
- Słuchaj, Odłóż broń. - powiedział jeden z policjantów.
- NIE ZAMIERZAM. CHCĘ, ABY SPEŁNIONO MOJE ŻĄDANIA.
- W takim razie słuchamy.
Przestępca powiedział, że chciałby odwiedzić swojego znajomego, który siedzi w szpitalu i czeka na operację.
Anna chciała jak najszybciej skończyć tę szopkę, aby kontynuować rozwiązywanie sprawy. Nie czując strachu podeszła do zamaskowanego faceta i ściągnęła kominiarkę z jego twarzy. Okazało się, że to był jej znajomy ze szkoły Piotrek. Wiedziała, że on ma chorą głowę, ale nie wiedziała, że jest aż tak źle.
- Oj Piotruś Piotruś. Znowu się spotykamy.
- Anka, To ty ?
- No jak widać. Co ty odpieprzasz ?
Młody mężczyzna nie wiedział, co ma powiedzieć. W końcu po kilku minutach stania i patrzenia w jeden punkt oddał się w ręce policjantów. Anna i Dominik mogli oddalić się z miejsca zdarzenia i udać się do mieszkania, aby zbierać dalej dowody na to, że ktoś celowo pobił Jessikę.
Wieczorem Anna otworzył małą butelkę alkoholu, aby zrelaksować się po całym dniu. Dominik zauważył to i podszedł do kanapy, na której siedziała Anna.
- Zwariowałaś ? Chcesz być jutro nietrzeźwa ?
- To tylko malutka butelka alkoholu. Do rana będę trzeźwa i rześka jak sarenka.
Dominikowi nie chciało się w to wierzyć, ale pozwolił Annie dokończyć butelkę.

Anna razem z Dominikiem, Sarą i Filipem wsiedli do samochodu młodej detektyw. Wyruszyli do kolejnego miejsca, w którym Jessika bywała dość regularnie przed pobiciem, ponieważ każdego lata. Był to ośrodek wypoczynkowy na północy kraju. Anna nie sądziła, że ta sprawa będzie aż tak zagmatwana. Jadąc tam słuchali radia, w którym akurat teraz leciała hip-hopowa nuta. Wszyscy poznali ją, gdy byli dzieciakami. Kobieta widziała, że Dominik patrzył przez szybę auta i rozmyślał.
- Co się dzieje Domino ?
- Nic. Po prostu rozmyślam o wszystkim.
Nie widziała sensu, aby dalej dopytywać. Przeczuwała, że ta sprawa ma drugie dno. Nigdy nie widziała Dominika w takim stanie.
Chciała dotrzeć na miejsce jak najszybciej. Podczas podróży natknęli się na kilka przeszkód, które musieli pokonać. Pierwszą z nich było znalezienie kluczyków do samochodu, który był zaparkowany na parkingu pod jednym blokiem. W tym aucie była ukryta mapa z zaznaczonymi miejscami, w których bywała Jessika z pewnym chłopakiem.
Po kilku minutach byli przy jednym z dziesięciopiętrowych bloków, aby poczekać tam na znajomego Anny. Ona i jej znajomi widzieli w tym wszystkim coś intrygującego, ale nie byli pewni, co do niewinności Jessiki. Młoda detektyw była wręcz przekonana, że Jessika specjalnie kogoś sprowokowała, aby ją pobito. Teraz tylko musiała dowiedzieć kim była ta osoba, a to nie mogło być trudne do ustalenia.
- Co tam robisz ?
- Zermod, Zermod. I tak nie zrozumiesz.
- Przecież widzę, że czegoś szukasz na portalu społecznościowym.
Pijąc zimny napój szukała tego, co było jej w tym momencie potrzebne.
- Szukam tego, co ty i tak nie wiesz do czego się przyda.
- Powiedz co ?
- Dokumentów, w których jest napisane, że Jessika była członkiem jakiejś organizacji.
- Skąd je wieźmiesz ?
- To już moja sprawa.
Dominik widział we wstecznym lusterku czarne luksusowe auto. Ten samochód podjechał z lewej strony i zaczął strzelać z obrotowego karabinu. Dominik szybko zjechał na polną drogę, aby zgubić ten samochód i udało mu się to. Po chwili widział kłęby dymu unoszące się nad urwiskiem.
- Kto to mógł być ?- zapytała Sara z Filipem.
- Nie wiem, ale mam pewne podejrzenia. - powiedziała Anna. - Chyba wiem kto mógł wynająć tego człowieka.
- Kogo podejrzewasz ? - zapytał Dominik.
- No kogo ? Tego skurwysyna Roberta.
Dominik był pod wrażeniem zmysłu detektywistycznego Anny. Wsiedli do samochodu i ruszyli dalej.

   Postanowili wpaść do kolejnego miejsca, którym był dom krewnych Anny. Dziewczyna była zadowolona z faktu, że spotyka się z członkami rodziny od strony matki. Chciała dowiedzieć się czy jej koleżanka nie była widziana tutaj kilka tygodni przed pobiciem. W tym momencie do domu przyszedł sąsiad ciotki, którego Anna nie darzyła sympatią.
   Inaczej sprawa wyglądała, jeśli chodziło o jego syna i córkę. Miała wrażenie, że oni wspólnie z nią i Dominikiem nadają na tych samych falach.
- Słuchajcie. Może dołączycie do nas ?
- Wykluczone. - powiedział stanowczym głosem ich ojciec.
- Oj tato ! - odezwała się dziewczyna. - Pomożemy im. Ok ?
- Sara. Nie ma mowy.
- Eh, Ojciec zamknij się. - powiedział chłopak. - Mam dosyć tego, że nam wszystkiego zabraniasz i stawiasz ograniczenia.
- Filip, Jak ty się do mnie odzywasz ? Nie poznaję cię.
- Nie jestem już małym chłopcem, którym można było pomiatać.
- Czy da im Pan w końcu decydować za siebie ? - Anna zadała pytanie retoryczne.

   Facet nie wytrzymał i rzuciwszy wymowne spojrzenie w stronę syna i Anny wyszedł z posesji. Dominik bał się o Annę w momencie, gdy ten facet wstał od stołu, ale po chwili zrozumiał, że Anna poradziłaby sobie świetnie nawet w momencie, kiedy doszłoby do rękoczynów.
Zbliżał się wieczór, a wujek Anny już szykował grilla na kiełbasy i kawałki kurczaka. Filip i Sara widząc złość i smutek w oczach swojego ojca zostali u sąsiadów. Dom rodziny Anny był piętrowy, więc wystarczyło pokoi dla każdego. Sara i Filip zajęli pokój tuż przy wejściu do domu. Z kolej Anna zajęła pokój używany na co dzień jako salon.Dominik chciał być z Anną, ale widząc jej złość w oczach zrezygnował z tej propozycji.

    Była już późna godzina, bo na zegarkach widniała godzina 22:46, a Annę korciło, żeby jeszcze przejrzeć wiadomości i posty na portalu społecznościowym. Po kilku minutach znalazła artykuł o zatrzymaniu poszukiwanego Wojciecha D. Był on podejrzany o pobicie i oszpecenie jednej dziewczyny. Rankiem do domu zadzwoniła policja, aby zabrać mężczyznę na przesłuchanie. On stawiał opór, ale policjanci użyli kajdanek. On od razu uspokoił się i wsiadł do samochodu.

W tym samym czasie Jessika i Eryk byli w drodze na kolejne ćwiczenia. Nie wiedziała, że to całe zamieszanie było związane ze znajomością z dawnych lat. Podejrzewała, że ten dzień będzie inny niż te, które przeżywała do tej pory. Zamierzali dostać się na salę ćwiczeń.
Wchodząc na sale dziewczyna zauważyła, że wszyscy patrzyli się na nią dziwnym wzrokiem. Nie wiedziała, co może być tego przyczyną. Eryk podszedł do swoich kolegów i zaczął z nimi rozmowę.
- Słuchaj Czarek. O co tu chodzi ?
- To ty nie wiesz Eryk ? - zapytał retorycznie kolega. - Każdy o tym gada tutaj, a na grupach portalu społecznościowego aż huczy.
- Pokaż mi to. - powiedział chłopak do swojego sąsiada z bloku.

W tym momencie Eryk zobaczył zdjęcie Jessiki, gdy była pod wpływem środków odurzających i była gwałcona przez jednego faceta z brodą. Po zobaczeniu tego podszedł do dziewczyny i powiedział jej czego dowiedział się przed chwilą. Jessika dowiedziawszy się tego postanowiła chwycić za telefon i zadzwonić do jednej dziewczyny.
- Co ty sobie myślisz Daria ?
- Nie wiem o co Ci chodzi.
- Nie wiesz ? To ja ci zaraz uświadomię. Ktoś wrzucił moje zdjęcia na portal i teraz wszyscy mają ze mnie bekę.

Ta dziewczyna nie powiedziała nic więcej tylko milczała przez następne sekundy. Wtedy do Jessiki dotarło, że to mogła być ona.
- Na dodatek ktoś mnie pobił i teraz chodzę na rehabilitację, aby dojść do stanu przed tym, co mnie spotkało. - powiedziała dziewczyna. - No i co ? Nadal będziesz milczeć czy coś w końcu powiesz ?
Wtedy z budynku na przeciwko wybiegło mnóstwo ludzi i zaczęli wbiegać do ośrodka rehabilitacyjnego. Jessika zobaczyła, że ktoś stał na dachu tamtego budynku i chciał popełnić samobójstwo.
- Słuchajcie z głośników rozległ się komunikat o ewakuacji i wszystkie osoby rzuciły się do ucieczki. - powiedziała przerażona dziewczyna o ciemnych włosach.
Jessika podeszła do niej i próbowała ją uspokoić, a ta wtedy uderzyła ją ciężkim przyrządem w głowę. Jessika straciła przytomność.

Eryk nie wiedział co stało się z Jessiką i zaczął jej szukać w tłumie. Po znalezieniu jej na podłodze chciał jak najszybciej znaleźć lekarza. W tym momencie zaczął dzwonić jej telefon. Na wyświetlaczu pojawiło się imię Anna, a Eryk od razu skojarzył, że to jest koleżanka Jessiki. Odebrał.
- Jessika. Chyba mam tych gości, którzy cię pobili.
- Halo. Tu Eryk. Jessika leży nieprzytomna.
- Co jej zrobiłeś tępy fiucie ?
- Nic. Znalazłem ją na podłodze, gdy przechodziłem, bo tutaj jest straszne zamieszanie.

Anna nie wiedziała czy ma wierzyć Erykowi, ale postanowiła to zrobić. Po ustaleniu wszystkich dalszych kroków rozłączyła się i wsiadła razem z Dominikiem do samochodu.

Anna nie przypuszczała, że śledztwo i całe zamieszanie z nim dopiero się zaczyna. Znowu musiała odwiedzić Roberta, ale nie wiedziała, że on połączył się z Krystianem. Annie nic nie pasowało, ale zamierzała dowiedzieć się czegoś więcej na temat relacji Jessiki i chłopaków. W tym celu zamierzała dostać się do profilu Jessiki na portalu
społecznościowym.

- Co tu jest zamieszczone ? - zastanawiała się młoda detektyw.
Sprawdzała wszystko. Było dużo zdjęć Jessiki z wieloma chłopakami. Na kilku z nich ona była roznegliżowana.
- No no. Nigdy nie pomyślałabym, że Jessika jest taka odważna.

Dominik w tym czasie zauważył, że na jednej stronie z ogłoszeniami był temat zdjęć Jessiki z czasów jednej szkolnej imprezy. Po znalezieniu kilku numerów telefonów zawołał Annę, aby ona dzwoniła pod każdy z nich. Młoda kobieta nie była chętna, ale wiedziała, że musi to zrobić dla Jessiki.
Postanowiła wyjść z mieszkania, aby kupić sobie piwo. Chciała w ten sposób nastawić się na kolejny dzień, który zaczął się dla niej godzinę wcześniej. Anna zauważyła, że pod blok podjechało czarne BMW i zauważyła, że dwóch chłopaków miało założone kominiarki.
- Ej lala. - powiedział jeden z nich.
- Czego ? - stosunkowo grzecznie zapytała Anna.
- Znasz tę dziewczynę ? - pokazał zdjęcie Jessiki.

Anna spojrzała na zdjęcie, na którym była data 2020-07-20. Właśnie wtedy Anna i Jessika były nad morzem ze swoimi chłopakami. Dziewczyna widziała na tym zdjęciu ją i koleżankę w strojach kąpielowych.
- Skąd masz tę fotografię ?
- Skąd mam stąd mam. To moja sprawa.
- Nie bądź bezczelny.
- Bo co ?
- Nie chcesz wiedzieć co cię czeka.
- Nie boję się ciebie mała.
- Powinieneś.

Zadzwoniła do Dominika, a ten po chwili był pod klatką. Spojrzał i zauważył, że Anna w tym momencie gadała z jego starymi kumplami. Anna nie rozumiała co działo się w tym momencie. Postanowiła odejść z Dominikiem trochę dalej, aby pogadać z nim w cztery oczy.
- Domino. Powiedz tej swojej koleżance, że każdy z nas w przeszłości przespał się z Jessiką.
- Zamknij się Czacha. Chcesz mieć problemy ?
- Cicho. Ona nic nam nie zrobi.

Anna nie wytrzymywała już psychicznie z nerwów. W jej oczach widać było zdenerwowanie, a pięści zaciskała, co chwilę, aby nie uderzyć tych kolesi.